Waarom gebruiken interieurontwerpers zulke ingewikkelde woorden?
Laten we eerlijk zijn, elk vakgebied heeft zijn eigen jargon. Maar in de wereld van interieurdesign lijkt het soms alsof we onze zinnen speciaal schrijven om indruk te maken, niet om duidelijk te zijn.
En geloof me, ik zeg dit als iemand die zelf ontwerper is! Er zijn momenten dat ik zelfs mijn eigen wenkbrauwen optrek bij hoe we dingen omschrijven. En als er één term is waar ik écht niet tegen kan, is het “moment.”
Dat moment, ja. Niet het moment waarop je eindelijk je sleutels vindt, maar het moment waarvan ontwerpers beweren dat elke ruimte er een nodig heeft. “Dit hoekje mist nog een moment,” zeggen ze dan. Of: “Hier creëren we een moment.”
Maar wat bedoelen ze nou echt? Gewoon een blikvanger. Een eyecatcher. Een mooi meubelstuk of een opvallend schilderij. Dus waarom zeggen we dat dan niet gewoon?
Designjargon en wijntermen
Dit gedoe met designtermen doet me denken aan hoe sommeliers over wijn praten. Tegenwoordig drink je geen wijn meer; je proeft toetsen van groene appel, ruikt een hint van natte steen, en bewondert de textuur van de tannines. Wat? De meeste mensen willen gewoon weten of het lekker is, niet of het doet denken aan een boswandeling in de herfstregen.
Interieurdesign heeft een vergelijkbaar probleem. Klanten komen naar ons toe omdat ze hulp nodig hebben—ze spreken de “designtaal” niet. En wat doen we? We gooien termen als visuele spanning, ruimtebeleving, of biophilisch design naar hun hoofd. (Biophilisch betekent trouwens gewoon “breng iets natuurlijks naar binnen.” Zie je? Geen Latijn nodig.)
Een paar Nederlandse termen die je vast herkent
Hier zijn een paar Nederlandse designtermen waar ik soms een beetje van zucht—en hoe je ze eenvoudiger kunt uitleggen:
“We creëren een vignette.”
Wat het betekent: Een mooi gestylde hoek of opstelling van accessoires.
Wat je kunt zeggen: “We maken hier een gezellig hoekje met wat accessoires.”
“Deze ruimte heeft meer spanning nodig.”
Wat het betekent: Contrast tussen stijlen of materialen, zoals industrieel versus zacht.
Wat je kunt zeggen: “Laten we een mix maken van stoer en gezellig.”
“We laten hier wat negatieve ruimte over.”
Wat het betekent: Niet alles volproppen; lege ruimte zorgt voor rust.
Wat je kunt zeggen: “We laten het hier lekker luchtig.”
“Het gaat om het laagjesprincipe.”
Wat het betekent: Verschillende materialen en structuren combineren voor een rijke uitstraling.
Wat je kunt zeggen: “We gebruiken verschillende materialen om het warm en interessant te maken.”
“Deze ruimte moet warmte en geborgenheid uitstralen.”
Wat het betekent: Een gezellige woonkamer waar je wilt blijven hangen.
Wat je kunt zeggen: “Het moet voelen als een fijne plek om op de bank te kruipen.”
De echte taak van een ontwerper
Het zit zo: onze taak als ontwerpers is niet om mensen te overdonderen met dure woorden, maar om de wensen van een klant te vertalen naar een ruimte waar ze van houden. Als we alleen maar praten over narratieven en visuele spanning, missen we het echte doel.
Een klant wil geen cursus designtaal volgen; ze willen gewoon een woonkamer die als thuis voelt, of een keuken waar ze met plezier in koken.
Wanneer ik mijn studenten lesgeef, benadruk ik altijd het belang van communicatie. Een klant moet in hun hoofd een beeld kunnen vormen van wat je omschrijft. Als ze dat niet kunnen, hoe kunnen ze je dan vertrouwen dat je het kunt realiseren? Zo simpel is het.
Als we alleen maar praten over narratieven en visuele spanning, missen we het echte doel.
De balans tussen design theorie en communicatie
Als ik een blog schrijf over de theoretische aspecten van design, gebruik ik natuurlijk de officiële terminologie – het hoort nu eenmaal bij ons vak. Maar zelfs dan is het voor mij belangrijk om die termen op te breken in hapklare stukjes en ze te vertalen naar begrijpelijke taal. Deze blogs zijn bedoeld voor designstudenten en mensen die meer willen leren over het “waarom” achter het “wat” van interieurontwerp.
Als docent ligt mijn focus echter ook op het belang van goede communicatie. Het is niet genoeg voor een ontwerper om de theorie te kennen; je moet je ideeën op een heldere en begrijpelijke manier aan je klant kunnen overbrengen.
Als een klant niet begrijpt wat je voorstelt, maakt het niet uit hoe briljant je concept is. Studenten leren hoe ze complexe designideeën kunnen vertalen naar toegankelijke taal is net zo belangrijk als hen leren over kleurtheorie of ruimtelijke planning. Uiteindelijk draait design om verbinding, en die begint bij hoe je communiceert.
Wat is dat toch met “moment”?
Ik kan deze blog niet schrijven zonder mijn frustratie over het woord “moment” te delen. In een populaire renovatieshow waar ik ooit fan van was, had de ontwerper het élke aflevering over “momenten” in een kamer. “Dit hoekje mist nog een moment.” “Hier voel je het moment.” “Wat vind je van het moment bij de haard?”
Het enige wat ik kon denken was: “Het is een PLANT!” Want eerlijk, waarom een simpele blikvanger ineens een moment noemen? Dat schilderij boven de bank is geen moment. Het is gewoon een mooi item dat de ruimte net wat spannender maakt.
Laten we het simpel houden
Ik snap het: als ontwerpers houden we van mooie woorden. Het is onze creatieve kant. Maar uiteindelijk is onze taak niet om klanten te imponeren met ons vocabulaire, maar om ze te helpen een ruimte te creëren waar ze zich thuis voelen.
Een klant hoeft niet te horen over visuele balans of conceptuele lagen. Ze willen weten of hun woonkamer straks gezellig voelt, en of dat behang écht bij de bank past.
Een klant hoeft niet te horen over visuele balans of conceptuele lagen.
Dus laten we de fancy woorden bewaren voor vakgenoten, en met klanten gewoon praten zoals we tegen vrienden zouden doen. Want eerlijk: “een warme, gezellige woonkamer” klinkt toch veel beter dan “een gelaagde textuur die geborgenheid oproept”?
Mijn woonkamer heeft geen “momenten.” Gewoon een fijne bank, een dekentje, en een misschien een wijntje. Meer magie heeft het niet nodig.
